Bu sorunun cevabı, gezegenlerin oluşumuyla ilgili.
Yani Dünya, aslında Satürn, Uranüs ya da Jüpiter gibi oluşmadı. Peki farkları neydi?
Halkaları olan dört gezegenin de aslında ortak bir noktası var.
Hepsi de dev gaz gezegenleri olup büyük kütleçekim alanlarına sahipler. Bu güçlü çekim, çevrelerindeki asteroitleri, kuyrukluyıldızları ve uzay kayalarını kendilerine çekiyor, çoğu zaman bu cisimler parçalanarak gezegenlerinin etrafında halkalar oluşturuyor.
Dünya ise daha farklı bir yapıda. Bizim gezegenimiz, gaz devi gezegenlerden çok daha küçük ve taşlı bir gezegen olarak daha az kütleçekim etkisine sahip. Ayrıca Dünya’nın sadece bir uydusu var. Ay ile aramızdaki mesafe, Ay’ın parçalanıp etrafımızda halkalar oluşturacak kadar yakına gelmesini engelliyor.
Ay, yörüngesinde dönerken büyük bir çarpma olmadığı sürece, Dünya etrafında böyle bir halka yapısının oluşması pek mümkün görünmüyor.
Ancak bu, hiç olmayacağı anlamına da gelmiyor. Eğer çok büyük bir gök cismi Ay’a çarpıp onu parçalayabilseydi belki de Dünya çevresinde geçici halkalar oluşabilirdi. Bu halkaların ise ne kadar orada kalacağı ve nasıl bir yapıya sahip olacağı cevabını maalesef veremiyoruz.
Gezegenlerin Güneş’e olan uzaklıkları da bu noktada önemli bir etmen oluyor. Satürn, Güneş’e 1,4 milyar kilometre uzaklıkta. Bu mesafe, Satürn’ün buzdan oluşan halkalarının erimeden korunmasına yardımcı oluyor. Fakat Dünya, Güneş’e çok daha yakın olduğu için herhangi bir buz halkası zamanla eriyebilirdi.
Sonuç olarak Dünya’nın neden halkaları olmadığı, gezegenin büyüklüğü, Ay’ın bize yakınlığı ve Güneş’e olan mesafemizden kaynaklanıyor. Diğer gezegenler, içinde bulundurdukları koşullar sayesinde halkalarını muhafaza edebiliyor.
Kaynaklar: Science Focus, Universe Todayİlginizi çekebilir:
Kaynak: WEBTEKNO.COM