Eğer düşünmemeniz gereken bir şeyi kendinize koşullarsanız daha fazla düşüncelere dalıyorsunuz.
Peki bu düşünceden nasıl kurtulabiliriz?
Öncelikle “beyaz ayı sendromu” neymiş bir bakalım.
Düşünce dünyasında dolaşırken bazen bir düşünceyi bastırmaya çalışırken ona daha çok odaklanıyoruz. Bu durumla Tolstoy'un bir oyununda ve Dostoyevski'nin eserlerinde karşılaşıyoruz: Beyaz ayı sendromu.
Tolstoy oyununda, kardeşine beyaz bir ayıyı düşünmemesini söylüyor. Kardeşi ise bunu söylediği andan itibaren sürekli bu ayıyı düşündüğünü itiraf ediyor. Yine benzer şekilde Dostoyevski’nin "Yaz İzlenimleri Üzerine Kış Notları" adlı eserinde de okuyucunun kutup ayısını düşünmemesi istense de bu talep, düşüncenin daha sık akla gelmesine yol açmıştı.
Bu paradoks, düşünmemeyi düşünmenin aslında kendi içinde bir çelişki barındırdığını gösteriyor.