Bildiğiniz üzere navigasyon uygulamarı; trafik yoğunluğunu ifade etmek için yeşil, sarı ve kırmızı renkleri kullanıyor.
Bu trafik yoğunluğunu anlık olarak tahmin etmek amacıyla nasıl bir yöntem izlediklerine birlikte göz atalım.
İki farklı türdeki bilgiye dayanıyor.
Navigasyon uygulamarının, trafik yoğunluğunu dayandırdığı iki farklı bilgi var. İlki; belirli günlerde, belirli saatlerde, belirli bir yol bölümünü kat etmenin ortalama süresine ilişkin geçmiş veriler.
İkincisi ise sensörler ve akıllı telefonlar tarafından gönderilen, arabaların o anda ne kadar hızlı hareket ettiğini bildiren gerçek zamanlı veriler.
Sensörlerin işleme prensibini daha detaylı anlatalım:
Radar, aktif kızılötesi veya lazer radar teknolojisi kullanılarak; yoldaki araçların boyutu ile hızı tespit ediliyor. Daha sonra bu bilgiler, kablosuz olarak bir sunucuya iletiliyor.
Böylece hem gerçek zamanlı trafik durum bilgisi sağlanıyor hem de toplanan veriler, daha sonraki zamanların trafik yoğunluğunu tahmin etmek için kullanılan bilgi havuzu hâline geliyor.
Google, 2009'dan başlayarak trafik tahminlerinin doğruluğunu artırmak için kitle kaynak kullanımına yöneldi.
Android telefon kullanıcıları, GPS konumu etkinleştirilmiş bir şekilde Google Haritalar uygulamasını açtıklarında Google'a anonim olarak, arabalarının ne kadar hızlı hareket ettiğini bilmesini sağlayan veri parçaları gönderiyor.
Google Haritalar, yoldaki tüm arabalardan gelen verileri sürekli olarak birleştiriyor ve trafik katmanlarındaki renkli çizgiler yoluyla geri gönderiyor
Ayrıca Google, 2013 yılında Waze'i satın alarak trafik hesaplamalarına insan unsuru ekledi. Sürücüler; kazalar, arızalı araçlar, yavaşlamalar ve hatta hız tuzakları gibi trafik olaylarını bildirmek için Waze uygulamasını kullanıyor.
Trafik yoğunluğunu önceden bilmenin pek çok avantajı var.