Büyüyen göz bebekleri, titreyen bir vücut ve ürperen tüyler… Bunlar, korku duygusunun en büyük işaretlerinden öyle değil mi?
Gelin, korkunun insan vücudunda ve beyninde bıraktığı etkilere bakalım.
Korku, beynin limbik sisteminin bir parçası olan amigdalada başlar.
Amigdala, tehditleri tanıyan ve duyguları işleyen kritik bir merkezdir. Herhangi bir tehdit algılandığında, beyindeki hipotalamus sinir ve endokrin sistemlerine kimyasal sinyaller gönderir.
Bu sinyaller adrenalin, dopamin veya kortizol gibi hormonların salgılanmasını sağlar. Bu hormonlar, vücudu hızlı bir tepki için hazırlar. Nefes alış verişi hızlanır, kalp kanı kaslara ve organlara çok daha hızlı pompalar.
Korku sırasında göz bebekleri büyür, kaslar gerilir ve çevredeki tehditleri daha iyi görmek için zihin keskinleşir.
Adrenalin ise ağrı hissini azaltır. Ayrıca korku sırasında dopamin de salgılanır ve bu salgının, korku esnasında neden bazı insanların keyif aldığını açıklayabilir.